О чем говорит Дж. Байден

RFE/RL: Shifting gears to the South Caucasus, Mr. Vice President, the geopolitical landscape in that region, which is increasingly important for us as an energy transit route, has changed dramatically in the last year since the Russia-Georgia war. Russia’s consolidating its position in the occupied territories in Georgia [Abkhazia and South Ossetia], Nagorno-Karabakh peace talks are actually gaining steam, Turkey and Armenia have opened up their border. There seems to be a lot of opportunity on the one hand, but a lot of danger on the other. Can you talk a little bit about both -- what does the administration see here?

Biden: I think you’ve described it accurately. I’m always quoting William Butler Yeats’ famous poem “Easter Sunday, 1916” about the first rising in Ireland. He used a line in that poem that better describes the situation in the Caucasus and the world today than it did Ireland then. He said, “All’s changed, changed utterly. A terrible beauty has been born.” It presents great danger and great opportunity. And that’s what great nations and great alliances do. They take advantage of, in a positive way, these changes to make them opportunities. This is an opportunity. I compliment Secretary Clinton -- you saw what’s happened between Turkey and Armenia, as you mentioned, you see what’s happening now in other long and festering disputes...

What’s happening, from my perspective, is that people in the region are beginning to understand their self-interest lies in greater cooperation now. Not out of love and affection, but out of necessity and opportunity. And at the same time, Europe is waking up -- I shouldn’t say waking up, I don’t mean it in a critical sense -- Europe is beginning to focus on how, in fact, they can play a constructive role in providing for access to their markets of the great natural resources that rest there.

This is going to be a very difficult period. It is fraught with danger, but I would argue it’s fraught with more opportunity than danger. And I see more positive things happening than negative things happening. But this is, as my grandfather used to say, this requires a lot of skill and a lot more luck. So we’re working with our friends in Turkey, we’re working with our friends in Europe, we’re working with the various states in Central Europe and the Caucasus that are dealing with a real transition here.

Let me put it another way. Ten years from now, where we are...are in that region of the world will be the real measure and test that our grandchildren are going to apply as to whether or not we succeeded in making a real change in the world in this 21st century. So I think everyone’s seized with the consequence of not making progress in that region of the world. Therefore, because so many are focused on it, I’m more hopeful than I am pessimistic.

Վանոյի բանաձևը

Դժվար է պատկերացնել, թե Սերժ Սարգսյանը կգնար թուրք-հայկական արձանագրությունների ստորագրմանը առանց պայմանավորվածություն կամ գոնե հաշվարկ ունենալու ձևավորվող լայն ընդդիմությունից որևէ մեկի վրա: Այլապես բավական է Կոնգրեսի ու Դաշնակցության՝ նույնիսկ ձևական ու պատահական միավորումը իշխանափոխության հարցում, և ամեն ինչ անկառավարելի կդառնար:

Ընդդիմության ո՞ր կողմի վրա է հաշվարկել կամ ու՞մ հետ է պայմանավորվել Սարգսյանը՝ դա թերևս մի քանի հոգի պետք է որ իմանան: Հաշվի առնելով, որ ընդդիմադիր երկու թևերից Կոնգրեսն է ավելի կառավարելի՝ անվիճելի ու փոքր թվով առաջնորդների միջոցով, ավելի հավանական է թվում հենց Կոնգրեսի հետ համագործակցությունը:
Ակամայից հիշեցի Վանո Սիրադեղյանի՝ 2006 թ.-ին տված հարցազրույցից մի հատված, երբ Սիրադեղյանը այսպիսի որակական ու քանակական բաժանում էր առաջարկում քաղաքական ուժերի միջև.

«...պարզաբանեմ, թե ո՞ւմ նկատի ունեմ հայաստանակենտրոն ուժ ասելով: Բոլոր այն ուժերը, ովքեր հայ ժողովրդի քաղաքական, տնտեսական, մշակութային, ընկերային, գիտական գործունեության կենտրոնը համարում են Հայաստանը: Ոչ թե Հայաստանը ու նաեւ Բեյրութը, Հայաստանը եւ Լոսը, չգիտեմ էլ ինչ գաղութ, այլ հենց Հայաստանը: Եզակիորեն Հայաստանը: Քաղաքական եւ հանրային կյանքի ակտիվ մասնակիցների գերակշիռ մասը այս գաղափարին համապատասխանում է: Բացի Դաշնակցությունից` իր հայդատական արբանյակներով հանդերձ: Եթե պայմանավորվում ենք, որ մարդ-կուսակցությունները չենք թվարկելու, այդ ազգային ճակատը ինձ պատկերանում է այսպես. «Հանրապետություն», Հանրապետական, ՀԺԿ, ՀՀՇ: «Օրինաց երկիրը» եւ ԱԺՄ-ն` որոշ վերապահումներով: Վերապահումը հայդատական բռնկումների մասով: Եւ դուրս մնացածներն էլ, ի դեպ, դառնում են լուրջ ընդդիմություն»:

Նկատենք, թե ինչպիսի թվաբանական ճշգրտությամբ է համապատասխանում Վանոյի «հայաստանակենտրոն ուժ» ձևակերպանը «Կոնգրես+ ստորագրմանը կողմ ուժեր» բանաձևը: Տարբերությունը միայն նոմենկլատուրային է՝ այսօր գործող անվանումների հետ կապված: Դե իսկ որակական տարբերակման համընկնումն ակնհայտ է՝ հայդատական և հայաստանակենտրոն:

«Դու բառերը լսի, բառերը լավն են»,--ղափանցի Դավո

Слушаем легендарного Африка Саймона и....подпеваем. Для тех, кто не знает наизусть, слова приведены ниже.

Ramaya
Afric Simone
Ramaya Bokuko Ramaya abantu Ramaya

Miranda Tumbala Ho Ho Ho
Ramaya Bokuko Ramaya abantu
Ramaya Mitumbala
Aricki Brr Mutuana Gipelile
Aricki Brr Kewana Gipelile
Tumbala Tumbala Maronga
Aricki Brr Tatana Bitonga
Hey Jamboji Bara Bara
Hey jamboji Bara Bara
Mulangati Chilungati
Hey chira ba ba

Важно: в песне используется мозамбикский вариант диалекта киунгуджа, и нельзя путать с другими--пиджинизированными вариантами языка суахили, а произношение--соответственное.
Литературный перевод стихов последует (варианты перевода приветствуются в комментариях).

А вот и ответ Джамшида Абдуазимова на узбекском!

Սփյուռքի անցյալը, թե՞ Հայաստանի ապագան

Ամբողջովին կիսելով մտահոգությունները՝ կապված ստորագրվելիք արձանագրությունների հետ, անհնար է հասկանալ այն ծայրահեղականությունը, որով ընդդիմանում են սահմանի բացմանը տարբեր կազմակերպություններ՝ ի դեմս Դաշնակցության, Հայ դատի և այլ «հայաստանախույս» միավորումների:
Հաճախ նույն դաշնակցությունը խոսում է սահմանները բացելու «գնից», ավելի ճիշտ՝ դրա թանկությունից:

Իհարկե՛ պետք է ինչ-որ գին վճարել սահման բացելու համար: Եթե որևէ մեկին թվում է, թե ամեն ինչ